top of page

Het onverwachte omarmen van beeldbellen in therapie

Claude Missiaen


Het onverwachte omarmen van beeldbellen in therapie

De manier waarop cliënten zorg vragen en hulpverleners zorg verstrekken, evolueert voortdurend. De implementatie van technologie in de geestelijke gezondheidszorg verliep tot nog toe vrij moeizaam. Covid-19 heeft voor een versnelling gezorgd van de digitalisering: net zoals vele andere sectoren hebben ook wij ons in ijltempo moeten aanpassen aan de nieuwe realiteit. Om ervoor te zorgen dat de veranderingen die zich nu door de Covid-crisis voordoen duurzaam en betekenisvol zouden zijn, is het van belang dat we maximaal rekening houden met de zorgen, behoeften en vragen van cliënten en therapeuten.


Binnen QIT online zitten we al langer in een proces om samen met cliënten en therapeuten de tijd en de ruimte te nemen om te zoeken, te experimenteren, inspiratie op te doen en ervaringen uit te wisselen over hoe zo’n optimale mix van online zorg en reguliere zorg kan gerealiseerd worden. Want QIT online is er ten dienste van, en niet ter vervanging van kwaliteitsvolle zorg.


Hoe dan ook, het voorbije jaar hadden we vaak geen andere keuze: tijdens de lockdown waren videogesprekken vaak de enige optie in de geestelijke gezondheidszorg. Hulpverleners en cliënten maakten kennis met allerhande beeldbeltools. Tom Van Daele, expert in eHealth en auteur van het boek ePsychologie. Over technologie in therapie, zet in een recent artikel de voor- en nadelen van technologie (waaronder beeldbellen) op een rij: Technologie en therapie: sofa en/of Skype? [1]. Hij stelt vast dat, mede door de pandemie, meer en meer hulpverleners, ook in ons land, beeldbellen zijn gaan omarmen. Eerst uit noodzaak, nu als extra dimensie in de therapie, die steeds meer opschuift naar een blended vorm, een mix van live en online sessies.

Van Daele toont aan dat technologie niet alleen effectief is maar ook best persoonlijk kan zijn, een inzicht dat eerst als contra-intuïtief aanvoelt, maar gaandeweg meer in de geesten doorgedrongen geraakt is. Hij maakt de vergelijking met pennenvrienden die al heel lang weten dat je een diepgaande persoonlijke relatie kan opbouwen met iemand die zich bevindt aan de andere kant van de wereld. Hij besluit dat de keuze tussen sofa of Skype een vals dilemma is: ze kunnen namelijk perfect samen gaan.


Ook QIT online bleef niet achter. Sinds kort is het mogelijk om beeldbelsessies rechtstreeks in te plannen in het zorgtraject. Zowel therapeut als cliënt hebben vanuit het cliëntendossier toegang tot de beveiligde video omgeving van Jitsi, zonder extra kosten. De beeldbelfunctie maakt het mogelijk therapie op afstand te laten plaatsvinden en biedt zo de nodige flexibiliteit die ook in de toekomst nog zeer gewenst zal zijn.


[1] Van Daele, T. (2020). Technologie en therapie: sofa en/of Skype? In Karakter, pp. 25-27. Universitaire Pers Leuven

Comments


Start een gratis proefperiode

Volledig vrijblijvend gedurende 30 dagen,
geen betalingsgegevens vereist
Monitor.png
bottom of page